Binnen en buiten onszelf is alles voortdurend in beweging.
Binnen onszelf kunnen we bijvoorbeeld last hebben van golven van spanning, angst, boosheid of gevoelens van leegte. Of we krijgen te maken met een nieuwe levensfase. We worden geconfronteerd met ziekte. Ook kan het gebeuren dat we bepaalde dingen opeens niet meer kunnen of willen – om wat voor reden dan ook.
Buiten onszelf golft het ook. Omstandigheden veranderen. Iemand overlijdt of gaat weg. De werksituatie wordt anders. Mensen reageren niet op ons zoals we willen. En ga zo maar door.
Als we niet oppassen, kunnen zulke golven ons hele leven gaan beheersen. Vaak heeft dat te maken met de manier waarop we met die golven omgaan. Want als er nare dingen gebeuren, is verzet onze natuurlijke reactie. We willen de golf het liefst weg hebben. We verzinnen allerlei manieren om de golf tegen te houden. We doen alsof hij er niet is, richten onze aandacht op iets anders. Of we gaan er heel hard tegenin. Sommigen laten zich gewoon meesleuren.
We stoppen vaak enorm veel energie in het reageren op de golven. Steeds meer energie. Want het lukt ons maar niet, dus moeten we harder proberen. Een hopeloze onderneming. Golven laten zich niet tegenhouden. En als we ons laten meesleuren, brengen ze ons ook niet waar we willen zijn.
In mijn praktijk begin je met kijken naar de manier waarop jij met de golven omgaat. Naar wat jou daarin belemmert en wat jou helpt. Want je doet het natuurlijk niet voor niets zo. Je kijkt naar wat er echt is, zowel binnen als buiten jezelf. Zodat je dat kunt nemen zoals het is, zonder verzet. Om vervolgens te kijken hoe je ermee kunt en wilt omgaan.
Je neemt wat er is en doet er wat mee. Zo kun je de golven zelfs gebruiken om verder te komen. Op een manier die meer energie geeft dan neemt. Dat is surfen.